СОХТА ТАҚВОДОРЛАРГА РАДДИЯ!

Нафси семириб, кўзини шира босиб ўзидан бошқаларни хотиржамлик билан ғийбат қилишни ўзига касб қилиб олган худбинлар кўпайиб кетгани сир эмас. Эгнига суннатга мос либос кийиб, ўзини тақводор кўрсатадиган айрим қўшюзли кимсалар борки, гапираётган ваъзига қулоқ солсангиз бошидан охиригача ғиж-ғиж ғийбат, фисқ-фасоддан иборат фитналар холос. Бир томондан мазҳаб имомларига тош отса, иккинчи томондан мазҳаб тобеларининг устидан кулишади. Халқни ҳаққа чорлаб турган меҳроб соҳиблари имом домлаларимиз ҳақида айтган куракда турмас иғволарини, марҳум шайх ҳазратларидек катта олимларни ҳам таъна тошларига кўмиб ташлашларинику, гапирмаса ҳам бўлади. Энг ачинарлиси, улар бу қабиҳликларини ўзларича “қурбат” ҳисоблашади. Бу ишлари билан ўзларини динга хизмат қилувчи содиқ ходим, дин ҳимоячилари деб тасаввур қилишади. Илм аҳлларини кўзга илмаслик, менсимаслик, уларнинг обрўсини тўкиш ҳаракатлари аслида дин душманларининг ишидир. Ҳақ йўлдаги дин олимлари шаънига дахл қилиб обрўсини тўкиш ўта хатарли иш бўлиб, бу динга қарши “қўл кўтариш” билан баробардир. Имом Аҳмад ибн Ҳанбал раҳматулоҳи алайҳ айтган экан: “Олимларнинг гўшти заҳарлидир. Ҳидлаган касал бўлади, еганлар эса ўлади!”. Охирги пайтларда масжидларимизда имомлик вазифасида турган аҳли илмларнинг шахсий камчиликларини пеш қилиб, уларга иқтидо қилмай алоҳида намоз ўқийдиган “тақводор”лар учраб қолмоқда. Масжидга киришиб жамоатга қўшилмасдан ёлғиз намоз ўқишади. Сабабини сўрасангиз, бу имомнинг тақвоси йўқ, эътиқоди чатоқ, ундоқ-бундоқ ва ҳоказо важлар. Аслида эса уларнинг қалбини кибр балоси чиритган. Имом домлаларимиз ортида туриб саждага бош қўйишга нафслари йўл бермайди. Улар тўғри қилишадими, жамоатдан ажраб намоз ўқишлари учун имомнинг камчиликлари асос бўладими?

Жаврабга масҳ тортиш

Муғийра разияллоҳу анҳудан ривоят қилинади: “ Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам таҳорат қилдилар ва икки жавробларига ҳамда кавушларига масҳ тортдилар”. Сунан эгалари саҳиҳ санад ила ривоят қилишган.
Бугунги кунда бу ҳадис кўп тортишувларга сабаб бўлмоқда. Кўпчилик жаврабни ҳақиқий нима эканлигини билмасдан гўёки жавраб бу пайпоқ, демак пайпоқга масҳ тортса бўлар экан деб гумон қилишяпти, ҳатто баъзилар бунга фатво ҳам беришяпти.
Ушбу ҳадисдаги “жавроб” нима эканини уламоларимиз узоқ таҳлил ва баён қилганлар.
Шавконий: Маҳси юмшоқ ошланган теридан қилинади. Чориқ унинг устидан кийилади. Жавроб эса чориқдан ҳам катта бўлади” деганлар.

Тарих гувоҳ бўлган буюк ҳукм

Маҳкама. Котиб йигит қўмондонни чақирди. Қўмондон бош коҳин билан бирга қозининг олдига кирди.

Қози: «Ҳа, самарқандлик, даъвойинг нима?»

Бош коҳин: «Қўмондонингиз бизни босиб олди, Исломга чақириб, биз ўз ишимизни ўйлаб олишимиз учун муҳлат бермади».

Қози қўмондонга қараб деди: «Бунга нима дейсан, эй қўмондон?»

Ислом бағрикенглик динидир

Шукрлар бўлсинки, бугун юртимиздаги ўттиз тўрт миллиондан зиёдни ташкил этаётган халқимиз тинчлик, осойишталикда ҳаёт кечирмоқда. Албатта бунинг асосий негизи миллатлараро тотувлик, динлараро  бағрикенгликка бориб туташади. Бир юз ўттиздан зиёд миллат ва элат вакиллари аҳил иноқлқликда, шу юртнинг эртаси учун камарбаста бўлиб яшаётганлиги ҳар биримизнинг кўзимизларимизни қувнатмоқда.

“Қанийди, ақлни ишлатсалар”…

«Арш аввал йўқ эди, кейин Аллоҳ таоло уни яратди. Айрим бидъатчилар «Раҳмон Зот аршга истиво қилди» деган ояти каримада келган «истиво»дан «ҳақиқий кўтарилиш» назарда тутилмоқда деб айтишади. Ҳолбуки билмайдиларки, уларнинг шундай деган сўзлари (ва эътиқодлари)дан маъбуд (ибодат қилинадиган) Зот Аршни яратиб унга «истиво» қилишдан олдин Арш остига бўлганини ифодалайди».

Шайх Низол Иброҳим Оли-Роший ҳафизаҳуллоҳ

Фотима бинти Молик.

Имом Молик роҳимаҳуллоҳнинг Фотима исмли қизлари бор эди. У имомнинг «Муватто» номли ҳадис тўпламларини ёддан билар эди. Шогирдлар имом Моликка «Муватто»ни ёддан ўқиб беришаётган пайтда Фотима эшикнинг ортида ўтирар, агар у эшикни тақиллатса имом Молик шогирдларининг хато қилганини шундан билар эдилар.

Имом Моликнинг Муҳаммад исмли ўғиллари бўлиб у кабутар боқишга қизиқар эди. Имом илмни унга суйдириш учун барча ишни қилдилар аммо фойдаси бўлмади. Бир куни имом ўғилларини кабутарнинг ортидан югуриб юрганини кўриб қизларига ишора қилиб дедилар:

Муқаддас ислом динини ниқоб қилманг!

Муқаддас динимиз эзгулик дини бўлган Ислом дини кишиларни тинчлик ва барқарорликка,

 ўзаро бирлик ва ҳамжиҳатликка, бағрикенгликка, миллатлараро тотувликка тарғиб қилади. 

Бироқ бугунги кунда муқаддас динимиздан ўзларининг манфур ва ғаразли мақсадларни амалга ошириш йўлида фойдаланиш ҳоллари ҳам авж олиб бораётганини афсус билан қайд этиш лозим. Дин ниқоби остидаги экстремизм ва терроризмнинг глобал таҳдидга айлангани ҳам шундай хулосага келишига имконини беради. Бу жараённинг энг хатарли жиҳати муқаддас ислом динни сиёсийлаштириш воситасида ҳокимиятга интилиш, диндан инсонлар орасига нифоқ солиш, фитналар чиқариш, қўпорувчилик ишларини амалга ошириш ва ғаразли манфаатларни руёбга чиқаришда фойдаланишга уринишларда намоён бўлмоқда.Тарихдан маълумки, Марказий Осиё минтақаси ислом илмлари, маърифати ва маданияти ривож топган марказлардан бири сифатида асрлар давомида мусулмон маданияти ривожига беқиёс ҳисса қўшиб келмоқда. Бу эса турли бузғунчи турли радикал оқимлар, гуруҳлар ва тўдалар ўзларининг экстремистик вайронкор ғояларини минтақамиз аҳолиси онгига сингдириш мақсадида интилаётгани тасодиф эмаслигини кўрсатади ва бундан огоҳ бўлишимизга ундайди. Хусусан, турли ёвуз ниятли экстремистлар томонидан ишлаб чиқилган ва илгари сурилган вайронкор ва нафратли “ғоялар” бугунги замонавий воқеликда ўзидан даҳшатли вайронагарчилик қолдириб, мудҳиш қиёфасини намойиш этмоқда.

АЛЛОҲ РАҲМЛИЛАРГА РАҲМ ҚИЛАДИ!

Набий алайҳис саломнинг қизлари Зайнаб розиёллоҳу анҳо ўғилчаси жон бераётганини айтиб Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламни чақиртирди. Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам унга: "Олган нарсаси ҳам, бергани ҳам Аллоҳники. Унинг наздида барча нарсанинг ўлчаб қўйилган муҳлати бор. Сабр қил, Аллоҳдан савоб умид қил!", деб одам юбордилар.
Қизлари Зайнаб Аллоҳнинг номи билан қасам ичиб Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва салламни яна чақиртириб одам юборди. Расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам бир қанча саҳобалар билан Зайнабнинг олдига бордилар. Улар орасида Саъд ибн Убода, Муоз ибн Жабал, Убай ибн Каъб, Зайд ибн Собит розиёллоҳу анҳумлар бор эди.

АЛЛОҲ ТАОЛОГА МАКОН ТАЙИН ҚИЛИШ АҚИЙДАДА АДАШИШДИР!

Ақидатут-Таҳовияда, "У Зот чегаралардан, ниҳоялардан, арконлардан, аъзо ва асбоблардан олийдир. У Зотни бошқа пайдо бўлган нарсаларга ўхшаб, олти тараф ўрай олмас." дейилган.
"У Зот чегаралардан олийдир", яъни Аллоҳ таоло Уни бирортаси ўз чегараси билан иҳота қилишидан олий
экани таъкидланмоқда. Чунки У Зот Ўз махлуқотларидан ажралиб туради, улардан тамоман ўзгачадир.

ИСЛОМДА ДИНИДА ОТА-ОНАГА ЯХШИЛИК ҚИЛИШ

Муборак динимиз бўлмиш Ислом дини Одам боласини, инсониятни фақатгина яхшилик қилиш, ширинсухан бўлиш, бировни оғирини енил қилиш, етимни бошини силаш, канбағалга ёрдам бериш, силаи раҳм қилмоқ, қўшнига озор бермаслик каби жуда кўплаб-кўплаб яхши ишларни қилишга буюради.