Мазҳаблар – қуръон ва суннат махсулидир.

Маълумки, Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам ҳаётлик пайтларида шариатга боғлиқ барча масалаларнинг ечимини у зотнинг ўзлари баён қилар эдилар. Пайғамбаримиз алайҳиссаломнинг вафотларидан кейин одамлар билмаган нарсаларини асосан саҳобалардан сўрар эдилар. Гохида учраб турадиган қийин масалаларни ечиш учун энг билимдон сахобалар йиғилиб маслахат қилишар ва фатво беришарди. Кейинчалик сахобалар яшаш учун турли юртларга кўчиб кетдилар. Одамлар ўзлари сухбатига етишган олим сахобаларнинг фатволарига амал қилишарди. Ўша даврнинг марказий шахарлари – Мадинада Абдуллоҳ ибн Умар, Куфа шаҳрида Абдуллоҳ ибн Масъуд, Маккада Абдуллоҳ ибн Аббос, Мисрда Абдуллоҳ ибн Амр ибн Осс розияллоҳу анхумларнинг фатволарига амал қилинвади. Айнан мана шу даврларда сахобалар мазхаби шаклланганини кўриш мумкин. Шундан кейин бу зотларнинг шогирдлари уларнинг ишларини давом эттиришди. Фатволарнинг асосий қисмида ўз имомларига эргашадилар ва уларнинг мазхабларини қўллаб-қувватлайдилар. Замонлар ўтиши билан йигирмага яқин мазхаблар ичидан фақат буюк тўрттаси қолди. Шу ўринда айтиб ўтиш лозимки, хозирда кўп такрорланаётган “Динда мазҳабларга эргашиш йўқ”, “Саҳобалар даврида мазҳаблар бўлмаган” каби пуч даъволарга мутлақо илмий асос мавжуд эмас. Сахобалар даврида ҳам мужтахид саҳобалар мазхаби бор эди. Сахобалар мазҳаби асосида хозирга қадар етиб келган тўртта фиқхий мазхаблар сақланиб қолди. Мазҳабга эргашиш – қуръон ва суннатни қўйиб шахсга эргашиш эмас, балки айнан қуръон ва суннатга эргашиш саналади.

Миссионерликнинг салбий оқибатлари давоми 2 қисм

15-16-асрларда Испания ва Португалия мустамлака империялари ташкил топгач, миссионерлик католик черкови доирасида ўз фаолиятини кучайтириб, янги ерларнинг забт этишнинг ғоявий асоси бўлиб хизмат қилган. Католикларнинг турли йўналишларига мансуб миссионерларнинг ошкора ёки махфий равишда Америка, Африка халқларини забт этишда қатнашганликлари бунга далил бўла олади. Африка халқлари орасига борган миссионерлар ҳақида кейинчалик маҳаллий аҳоли шундай деган: “Булар бизни ерларга келган пайтда, бизнинг қўлимизда катта-катта ерлар ва олтинлар бор эди, уларнинг қўлларида эса Инжил борэди. Орадан вақт ўтиб, уларнинг қўлларида катта-катта ерлар ва олтинлар, бизнинг қўлимизда эса фақатгина Инжил қолди.”

ХАДИЧА ОНАМИЗНИНГ ИСЛОМ ОЛАМИДА ТУТГАН ЎРНИ

 Хадича розияллоҳу анҳо ислом оламида муқаддас саналган ер Маккаи Мукаррамада туғилиб, Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васалламнинг завжаи мутаҳҳаралари бўлиб, ўша ҳудудда вафот этди.Хадича бинти Хувайлид ибн Абдулуззо ибн Қусай Қурашия Асадия “Фил воқеаси”дан ўн беш йил олдин Маккада арабларнинг асл қавми бўлмиш Қурайшнинг энг эътиборли оиласида таваллуд топган. Унинг ота тарафидан насл насаби Қусайда Пайғамбаримиз насаби билан бирлашади. Она тарафидан Расулуллоҳ соллаллоҳу алайҳи васаллам билан катта боболари Луайда бирлашади.

Сохта салафийликга раддия

Маьлумки, "Аҳли Сунна вал-Жамоа "эьтиқодига кўра, арконлари бешта :Имон, Номоз, Рўза, Закот, Хаж. Сохта салафийлик эса, "Жиҳод-олтинчи аркон ва жиҳод қилиш ҳар бир мусулмон учун фарз айндир", деган ғояни илгари суради. Жиҳоднинг аввола ва асосан қуролли кураш сифатида талқин қилиниши экстремизм ва терроризмнинг янгича шакл ва мазмун касб этишга олиб келди.

Миссионерликнинг салбий оқибатлари.

Миссионерлик нима, унинг асл моҳияти нималардан иборат бўлади?

Аввало миссионерлик тушунчасининг луғавий маъносини, истилоҳий маъносини англаб етмоғимиз муҳим. Миссионерлик лотин тилидан олинган бўлиб, “missio”- сўзидан “юбориш”, “вазифа топшириш” маъноларини англатади. Миссионер эса вазифа бажарувчидир. Миссионерлик эса белгиланган вазифаларни ҳал қилишга қаратилган назарий ва амалий фаолият мажмуини билдиради.

Турли луғатлар ва манбаларда миссионерллликка кўплаб таърифлар берилган. Уларнинг деярли барчасида миссионерликка хос хусусиятлар аирофлича тавсифланган. Жумладан, ҳар йили қайта нашр этиладиган “World Book” (“Жаҳон китоби”) энциклопедиясида “Миссионерлик бирор диний гуруҳ томонидан бошқаларни ўз динига тарғиб қилиш ва киритиш учун юборилган инсон”- деган фикр қайд этилган.

Асл бойлик нима?

Фақир киши Жаноби Ҳаққа нолий бошлабди: «Эй Яратган эгам, нега мени бошқа бандаларингдан кам кўрдинг, ризқимни кам қилиб яратдинг?!» Унинг бу гапларини бир йўловчи эшитиб қолибди ва сўрабди: «Биродар, тинчликми? Нимадан норизосан?!» Шунда халиги киши: «Аллоҳ менга кўп ризқ ато этмади, тинмай меҳнат қиламан, бироқ фақирликдан чиқиб кета олмаяпман!»

Ихтлофнинг харомлиги

Аллох таоло «Анфол» сурасида мўмин мусулмонларга хитоб қилиб: “Аллохга ва Унинг Расулига итоат қилинг. Ўзаро низо қилманг, у ҳолда тушкунликка учрайсиз ва куч қувватингиз кетади. Ва сабр қилинг. Албатта Аллох сабр қилувчилар биландир”, деган (46-оят).

Мусулмонлар Аллох таьолога ва Унинг Расули Мухаммад саллаллоху алайхи васалламга қанчалик итоатда бўлсалар, муваффақиятлари хам шунчалик кўп бўлавиради. Жумладан, мусулмонлар ўзаро низо ва ихтилоф қилмасликда хам Аллох таолога ва Унинг Расулига итоатда бўлишлари хам кўпгина муваффақиятларнинг омилларидандир.

ТУШКУНЛИКНИ ТАРК ҚИЛ!

Тобеъинлар саййиди Ато ибн Аби Рабоҳ раҳимаҳуллоҳ қоп-қора, ғилай, чўлоқ, бурни Миср ловияси каби пучуқ киши эди. Кейинчалик кўзи кўр бўлиб қолди. У ҳақида Иброҳим Ҳарбий шундай дейди:
"Ато Маккалик бир аёлнинг қули эди. Унинг бурни Миср ловиясига ўхшар эди".
Шунча нуқсони бўла туриб уни нима ишлар қилди деб ўйлайсиз?!
У синиб қолдими? Бу машаққатлардан қутилиш учун зор-зор йиғладими?

Умр жуда қисқа

Бир куни Нуҳ алайҳиссалом йиғлаётган бир аёлни кўрдилар ва ундан нима учун йиғлаётгани ҳақида сўрадилар.
Аёл: - Ёвайлато, ёшгина ўғилчамдан айрилиб қолдим, у ҳали жуда ҳам мурғаккина, норасида эди, шунинг аламига чидолмай йиғлаяпман, деб жавоб берди.
Нуҳ алайҳиссалом: - Ўғлингни ёши нечада эди?- деб сўрадилар.
Аёл: - Эндигина 300 (уч юз) ёшга тўлган эди, - деди.

Қайтар дунё

Бисмиллаҳир роҳманир роҳим.
Ўз отинойилик фаолиятимдан келиб чиқиб бир воқеани сиз азизларга айтиб бермоқчиман.
Бир онахон, "ёз болам, мен бир замонларда бўлган ҳаётимни айтиб берай" деб ўзлари таклиф этдилар.
~Чолим билан саккиз болали бўлиб тинчгина яшаб ўтдик.
Лекин бобонг раҳматлини битта хато айтиб қўйган гаплари,қайтар дунё бўлиб келдида, у бечорани бу дунёдан олиб кетди.
Бобойим бироз ўжар, колхозда сувчи, ғўзаларни суғориш паллада уйдан саҳар кетиб жуда кеч келар эдилар.
Агар бир аччиқлари чиқса ҳеч ким у кишини тўхтата олмас эди.
Қўшни бригадда Ғани деган оёғи оқсоқ сувчи бола бор эди.