ИСЛОМ ВА ОММАВИЙ МАДАНИЯТ
Ислом дини энг мукаммал дин бўлиб, инсон ҳаётининг барча жабҳаларини ўз ичига қамраб олган. Яъни, мусулмон кишининг юриш-туриши, кийиниши ва бошқа барча ишлари исломий маданиятга мос келиши зарур.
САЛОМНИНГ ФАЗИЛАТЛАРИ
Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.
АССАЛОМУ АЛАЙКУМ ВА РОҲМАТУЛЛОҲИ ВА БАРОКАТУҲУ!
Бизни махлуқотлар орасида энг мукаррам ва афзали қилган Аллоҳ таолога битмас-туганмас ҳамду санолар, Пайғамбаримиз (с.а.в)га мукаммал ва батамом салавоту-дурудларимиз бўлсин. Ҳаётда биз бирон инсон билан кўришамизми ёки телефон орқали мулоқот қиламизми аввало гапни саломдан бошлаймиз.
Ёши улғларни эъзозлаш - исломий кадриятдир.
Дунё ҳамжамиятида кўп мамлакатлар бор, ҳар-бир халқни тарихи, диний урфу одати ва миллий қадриятлари бор, шу жумладан бизнинг жонажон ўлкамизда яшайдиган халқимизни ҳам ҳеч бир юртга ўхшамайдиган миллий, диний урфу одат ва бетакрор гўзал қадриятлари мавжуддир.
Дину Давлат Ҳомийси
“… Бу улуғ амир дину давлат ҳомийси, шариат ҳамда миллатнинг пушти паноҳидир”
Давлатшоҳ Самарқандий.
Буюк ўзбек шоири мутафаккир ва давлат арбоби Алишер Навоий 1441 йил 2 феврал куни Ҳиротда таваллуд топган. Алишер Навоий 4 ёшида мактабга бориб, тез савод чиқариб, туркий ва форсий тилдаги шеърларни ўқиб, ёд ола бошлаган. Ўзбек тили билан бир қаторда форсий, араб тилларини ҳам мукаммал эгаллаган. Алишер Навоий шеъриятга ғоят қизиқиб, Шарқ адабиётини қунт билан ўрганди. Оила муҳити болалигидаёқ унда адабиётга зўр ҳавас туғдирган эди.
Биз ҳам борармизми Каъбатуллоҳга?
Муборак сафарга бориб келганлар,
Биз ҳам борармизми Каъбатуллоҳга?
Зам-зам булоғидан қониб келганлар,
Биз ҳам борармизми Каъбатуллоҳга?
Ер юзида қанча мўмин мусулмон,
Сафланар муқаддас қибласи томон,
Аллоҳ насиб этса бўлсак соғ-омон,
Биз ҳам борармизми, Каъбатуллоҳга?
Макка-ю Мадина зиёратгоҳдур,
Гуноҳни кечирувчи ёлғиз Аллоҳдур,
Шафоатгоҳимиз Расулуллоҳдур.
Таъмагирлик қилмай бир хору хасдан,
Умрнинг гулзори хазон бўлмасдан,
Кўзлар косасига тупроқ тўлмасдан,
Биз ҳам борармизми, Каъбатуллоҳга?
Биз ҳам борармизми, Каъбатуллоҳга?
М у р о ж а а т (Ёлғон ваъдаларга учмоққа тайёр айрим ёшларга)
Йўл-айро, турибсан овора, сарсон,
Қай бирин танлашга, балки, сен ҳайрон?!
Фикр қилгин, шошилма, борида имкон,
Кўзинг оч, биродар, ортингга бир боқ!
Ёлғон ваъдаларга учмагин зинҳор,
Бегона юртларда бўлажаксан хор.
Шундайин бир Ватан, айтгин, қайда бор?!
Кўзинг оч, биродар, ортингга бир боқ!
Мудҳиш жар устида турибсан, инон,
Бефойда, дейдилар, сўнгги пўшаймон,
Оға-ининг сенга бўлмасин душман,
Кўзинг оч, биродар, ортинга бир боқ!
Бу ерда отанг бор, ҳамда волиданг,
Муз қотган тош каби қотмасин дийданг.
Тубсиз чоҳга тушиб демагил “аттанг”,
Кўзинг оч, биродар, ортингга бир боқ!
Дунёга назар сол, қайлардир вайрон,
Гоҳ ҳуда-беҳуда тўкилмоқда қон.
Наҳот шундоқ бўлсин бизнинг хонадон...
Кўзинг оч, биродар,ортинга бир боқ!
Унутма, сен-элнинг битта фарзанди,
Кўзи ёш онанинг асали, қанди.
Сен туғилган уйнинг борми монанди?!
Кўзинг оч, биродар,ортингга бир боқ!
Заҳматкаш замин бу, тўралар бўлган,
Бир даъватга минглаб “ура”лар бўлган,
Жигар-кабоб, тана-қуралар бўлган,
Кўзинг оч, биродар,ортинга бир боқ!
Ислом, деб Исломни Яратган берди,
Ўзбекнинг ўзлигин қайтадан берди.
Баъзан қийин кунни атайдан берди,
Кўзинг оч, биродар,ортингга бир боқ!
Минг шукрким, фаровон кунларга етдик,
Боболар орзусин руёбин этдик.
Нурли бир истиқлол йўлидан кетдик.
Кўзинг оч, биродар, ортинга бир боқ!
Ҳаёт ўткинчидир, бўлмаймиз устун,
Биздан Ватан қолсин мустақил, гулгун.
Миннатдор одамлар десин ўшал кун:
Кўзинг оч, биродар,ортинга бир боқ!
Унутма, Иймон яхши...!
Ҳаром иссиқ ҳар ошдан,
Ҳалол қаттиқ нон яхши.
Вафосиз қалам қошдан,
Ёрсиз ўтган он яхши!
Ҳасад қилма ҳавас қил,
Ёмон сўздан тийгин тил.
Қалби қаролардан, бил,
Ерда унмас дон яхши!
Қўлингда бўлса ҳунар,
Насибанг осон унар.
Ютуғингдан қувонар,
Битта меҳрибон яхши!
Сафар юрсанг гар узоқ,
Дўстинг тожик ё қозоқ.
Ришта боғлаб маҳкамроқ
Юргани карвон яхши!
Етимларни урганлар,
Жигардан юз бурганлар.
Шайтонни дўст билганлар,
Сизлардан тилсиз ҳайвон яхши!
Қор кетиб келар баҳор,
Ҳар умрнинг сўнги бор.
Барчамиз бир гуноҳкор,
Тавбаю-истигфор яхши!
Бўлсин десанг йўлим оқ,
Чин инсон бўл, халол, пок.
Қиёматда бор сўроқ,
Унутма Иймон яхши...!
Расулуллоҳ тушимга кирса
Кўз ёшимга чўмилар эдим,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Саодатга кўмилар эдим,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Майли йиғлаб бўлсам ҳам адо,
Дийдорига бўлсин жон фидо.
Аллоҳ мени сийлаб мабодо,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Мен бандаи ожиз қулини,
Енгил қилса дард мушкулини.
Йиғлар эдим ушлаб қўлини,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Йўқ мен оёқларин қучардим,
Шодлигимдан кўкка учардим.
Розиман боримдан кечардим,
Расулуллоҳ тушимга кирса,
Бир четида ўша даврани,
Остонасин ўпсам Каъбани.
Суҳбатини тингласам қани,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Дуоларим такрору такрор,
Умидимни узмасман зинҳор.
Узоқлардан бўлса хам бир бор,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Титратади ҳатто шу тилак,
Дийдоридан келса гар дарак.
Битта жойда тош қотсам керак,
Расулуллоҳ тушимга кирса.
Жаҳонгирхон Баҳодирхон ўғли - ЎМИ Самарқанд вилоят вакиллиги матбуот хизмати ходими
Берса Худо берсин...
Молу мулк бевафо соҳибига ҳам,
Сулаймон давлати кўринади кам.
Шукр қил Яратган бермасидан ғам,
Берса Худо берсин, бошқаси бекор.
СИЗНИ КЎРГИМ КЕЛДИ Ё РАСУЛАЛЛОҲ
Макка-ю Мадина кўчаларида,
Сизни кўргим келди ё Расулаллоҳ.
Рабиъул аввалнинг кечаларида,
Сизни кўргим келди ё Расулаллоҳ.
- 1
- 2