ТУРМУШ ОДОБЛАРИ
Бисмиллаҳир роҳманир роҳийм.
Энди хотиннинг эрга нисбатан вожиботлари ҳақида сўз юритилади. Абу Умома розийаллоҳу анҳудан ривоят этилади: «Мен Расулуллоҳдан соллаллоҳу алайҳи васаллам эшитдим. У зот марҳамат қилиб: «Бир киши иккинчи бир кишига сажда этиши жоиз бўлганида, эрнинг хотинга бўлган ҳаққининг улуғлигидан уни эрига сажда этишга албатта амр этган бўлардим», дедилар». Абу Довуд ўз «Суннат»ларида ривоят этганлар. Бу қисмдаги ҳадислар эрнинг хотинга нисбатан кўп ҳақ ва ҳуқуқларини таъкидлайди. Буларнинг иккитаси муҳимроқдир:
ИСРОФГAРЧИЛИК МЎМИНГA ХОС ЭМAС
Динимизда ҳар бир нарсани меъёрида амаога ошириш тавсия этилади. Меъёрдан ошириб юбориш исроф дейилади.
Салафлар ва салафийлик ҳақида нималарни биламиз?
Охирги пайтларда оммавий ахборот воситалари орқали, қатор ижтимоий тармоқларда ва кўплаб интернет сайтларида ва баъзи аҳли илмлар орасида салафлар ва салафийлик ҳақида турли хил гап сўзлар тарқалмоқда. Хўш, салафлар ким ўзи? Салафийларчи? Салаф сўзи арабча сўз бўлиб луғатда аввалгилар, аждодлар ва аввал яшаб ўтганлар маъносини билдиради. Истилоҳда эса маълум бир даврга ва маълум бир инсонларга айтилади. Абдуллоҳ ибн Масъуд ривоят қилган ҳадиси шарифда Росулуллоҳ соллаллоҳу алайҳис салом «Замонни яхшиси менинг замонимдир, сўнг уларга яқин бўлганларнинг замони, сўнг уларга яқин бўлганларнинг замонидир» дедилар. Ушбу ҳадисни далил қилиб аҳли сунна уламолари ушбу уч даврни саодат асри дедилар. Саодат асрида яшаган мусулмонлар салафи солиҳинлардир дедилар. Ушбу уч даврда яшаган зотлар, шундай инсонлар эдики, уларнинг барчалари динда йўлчи юлдузлар каби эдилар. Мажмаъ ул-Мақсуд китобида айтилишича, Росулимиз соллаллоҳи алайҳи васаллам « Менинг асҳобларим йўл кўрсатгувчи юлдузлар кабидир, қайси бирларига эргашсангиз тўғри йўл топасиз» дедилар. Улар барчалари инсонларга нисбатан адолатли, махлуқотларга эса меҳрибон, фақирларга нисбатан хайри саховатли, ожизларга нисбатан мурувватли, ёши катталарга ҳурматли, кичикларга шафқатли эдилар. У зотлар ҳеч кимга ва ҳеч нарсага қўллари билан ёки тиллари билан озор бермас эдилар. Ҳеч кимни токи куфри ва нифоқи аниқ бўлмагунча куфрда ёки нифоқда айбламас эдилар. Ва яна бир қанча фазоиллари бор эдики, уларни тил билан айтиб қалам билан ёзиб тугатиб бўлмас. Шунинг учун ҳам у зотларни салафи солиҳинлар дедилар.
Васила ҳақида
Васила сўзи луғатда “бир нарса билан бирор кишига ёки нарсага яқин бўлиш” маъносини англатади.
Истилоҳда эса “дуо ижобат бўлиши учун Аллоҳ таолога Унинг ҳузурида қадрли экани билинган нарсани айтиб дуо қилиш, васила деб аталади”.
Эътиқод дурдоналари: ҚУРЪОНИ КАРИМГА ИЙМОН КЕЛТИРИШ БАЁНИ
Қуръони каримга иймон келтириш баёни
11 - وَمَا الْقُرْآنُ مَخْلُوقًا تَعَالَى كَلاَمُ الرَّبِّ عَنْ جِنْسِ الْمَقَالِ
Маънолар таржимаси:
Қуръон йўқдан бор қилинган эмас, Робнинг каломи мақол жинсидан (яъни банданинг тили ошкор қиладиган лафздан) олий бўлгандир.
Тасаввуф ҳақида тасаввур: ТАРИҚАТ СИЛСИЛАСИ
- ИМОМИ РОББОНИЙ АҲМАД ФОРУҚ САРҲАНДИЙ ҚУДДИСА СИРРУҲУ
Имоми Роббоний раҳматуллоҳи алайҳи ҳижрий 971 сана, милодий 1563 сана шаввол ойининг ўн тўртинчи куни, жумъа кечасида Ҳиндистоннинг Сарҳанд шаҳрида таваллуд топганлар ва ҳижрий 1034 сана, милодий 1625 санада ўша ерда вафот этганлар.
Туркистон ислом ҳаракати.
Ташкилот номи. “Туркистон ислом ҳаракати” (Собиқ “Ўзбекистон ислом ҳаракати”) диний-экстремистик ва террорчи ташкилот.
Ҳизбут-таҳрир ал-исломий ташкилотининг минтақадаги фаолияти
“Ҳизбут-таҳрир” жамоаси ғояларининг Марказий осиёга кириб келиши 1980 йилларнинг ўрталарига тўғри келади.
Фарзанд ота-онага омонатдир
Аллоҳ ҳақ субҳанаҳу ва таъола одамзотга ҳисобсиз турли-туман неъматлар ато қилган. Ушбу неъматлар ичида, фарзанд (бола) неъмати энг улуғи ҳамда масулиятлисидир. Берилган неъматни, неъмат берувчи зотни рози қиладиган тарзда тасарруф қилиш лозим бўлади. Бинобарин, фарзанд неъматига амалий шукр қилиш ўша фарзандни Аллоҳ таъолога итоат қиладиган банда қилиб тарбиялаш билан юзага чиқади.
Аллома Аз-Замахшарий ва Ал-Кашшоф тафсири
Тўлиқ исми Абул Қосим Маҳмуд ибн Умар ибн Муҳаммад ибн Умар ал-Хоразмий аз-Замахшарий бўлиб, тафсир, ҳадис, наҳв, тилшунослик ва баён илмининг буюк имоми. Маҳмуд Аз-Замахшарий 467 ҳижрий сананинг Ражаб ойида чоршанба куни, мелодий ҳисоб билан 1074 йилда Замахшарда таваллуд топганлар. Ҳаётлари давомида бир неча марта Маккаи мукаррамага бориб, бир қанча муддат Масжидул ҳаром яқинида истиқомат қилганлари туфайли Жоруллоҳ (Аллоҳнинг қўшниси) деган номга сазовор бўлганлар.
Имом Бухорий муфассир сифатида
Ҳадис илми фақатгина ҳадисларни тўплаш, ровийлар ҳақида сўз юритиш, ҳадисларни саҳиҳ ва саҳиҳ эмасга ажратишдангина иборат бўлмай, балки бутун бир дин илмидир. Ҳадисларни илдиз-илдизигача ўрганган киши муҳаддисгина бўлиб қолмайди, балки муҳаддис, муфассир, фақиҳ, ақоид илми билимдони, луғат илми мутахассиси ва боринки, ислом илмларининг барча жабҳаларини ўзида мужассам этади. Имом Бухорий раҳматуллоҳи алайҳ ана шундай барча илмларда моҳир эди.
Ҳизбут-таҳрир ал-исломий ташкилотининг молиявий манбалари.
Маълумотларга кўра, “Ҳизбут-таҳрир”нинг асосий ҳомийлари сифатида айрим давлатларда жойлашган, ўз сиёсий мақсадларини кўзлаган баъзи ташкилотлар молияштириб туришини келтириб ўтиш мумкин. Бундан ташқари ҳар бир жамоа аъзоси ўзининг ойлик даромадидан 10% миқдорида маблағ ажратиб туради. Айрим кузатувчиларнинг хулосаларига кўра, ҳизбнинг бошқарув вакиллигини улар билан доимий алоқада бўлган террорчилик ташкилотлари ҳам қўллаб-қувватламоқда. Айни пайтда, жамоа аъзолари томонидан “хазина”ни бойитиш учун исталган бошқа маблағлар (адабиёт сотуви, тижорат тузилмалари ва партия тарафдорлари бўлган алоҳида шахсларнинг ихтиёрий ажратмалари ва бошқалар) ташкил этилиши мумкин.
