Етмиш уч фирқанинг чиқишига асос бўлган олти фирқа
Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан ривоят қилинади:«Набий соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Яҳудийлар етмиш бир ёки етмиш икки фирқага бўлиндилар. Насоролар етмиш бир ёки етмиш икки фирқага бўлиндилар. Менинг умматим эса етмиш уч фирқага бўлинади», дедилар».
"Дорулислом" ва “дорулкуфр" тушунчалари
“Дорулислом” ва “Дорулкуфр” атамалари Исломнинг аввалида эмас балки, кейинчалик пайдо бўлган фиқҳий истилоҳлардан ҳисобланиб, тахминан ҳижрий биринчи асрда Абу Ҳанифа раҳматуллоҳи алайҳ даврларида пайдо бўлган.
"Дорулислом"луғатда"исломдиёри"деган маънони англатади. Истилоҳда эса, "ислом арконлари амалда бўлган ҳудудга нисбатан қулланилади".
ВАЛИЙЛАР КАРОМАТИ ҲАҚДИР
Валий Аллоҳни дўст тутувчи, ибодатда бардавом, ҳукмларда маҳкам, эътиқодда ўрнак, гуноҳдан йироқ, ҳаромдан узоқ юрувчи кишидир. Зеро, Аллоҳтаоло Қуръони каримда:
«Аллоҳ иймон келтирганларнинг дўстидир. Уларни зулматдан нур сари чиқаради...», деган.
Шунга кўра барча мўминлар валийдирлар. Бироқ уларнинг Аллоҳга валий-дўстликлари Унга яқинликлари нисбатида кучли ёки кучсиз бўлади...
Ислом дини инсонларни тинч-тотув яшашга, бошқаларга, ҳатто бошқа дин вакилларига ҳам зулм қилмасликка чақиради.
Терроризм бу кишилар, жамоалар ёки давлатларнинг инсон дини, жони, онги, моли, номусига бузғунчилик билан душманлик қилишидир. Унинг доирасига қўрқитиш, азият бериш, таҳдид солиш, ноҳақ ўлдириш, мол-мулкини тортиб олиш, йўлларда қўрқитиш, йўлтўсарлик қилиш, зўравонлик, таҳдиднинг барча турлари билан якка, ёки жамоавий тарзда жиноятчилик режасини амалга ошириш киради.
Мотуридийлар ва ашъарийлар – Аҳли сунна вал жамоа
Имом Абу Мансур Мотуридий[1] ва Имом Абул Ҳасан Ашъарий раҳматуллоҳи алайҳлар Аҳли сунна вал жамоанинг эътиқодини баён қилиш, шубҳаларни даф қилиш, нақлий ва ақлий далиллар келтириш билан шуғулланганлар. Бу икки имом “Аҳли Сунна”нинг ақоид бобидаги имомлари эканини кўп уламолар таъкидлашган.
Ёшларимиздаги маънавиятнинг сустлиги, китобхонликдан четда бўлиш ОИЛАЛАРИМИЗДА фарзандга эътиборнинг йўқлигидан
Биламизки, ХХI аср – ахборот ва технологиялар асри ҳисобланади. Бугунги кунда интернетга бўлган эҳтиёж кун сайин ортиб бормоқда. Ҳар нарсанинг бир манфаати бўлиш билан бирга зарари ҳам бўлиши табиий. Жумладан, интернет ҳам айрим манфур кимсалар учун “қурол” вазифасини бажармоқда. Мана шу қурол орқали маънавиятимиз ҳамда миллий қадриятларимизга ўз таъсирини ўтказмоқда.
Тасбеҳ ишлатиш бидъатми?
Машҳур саҳобалар кундалик зикларни айтишда майда тош доналари ёки хурмо данакларидан тасбеҳ сифатида фойдаланишгани саҳиҳ ривоятлар ила собит бўлган. Лекин минг афсус ҳозирги кунда сохта салафийлар зикр қилишда тасбеҳ доналаридан фойдаланишни бидъат санашади. Бир амал бидъат бўлиши учун динимиз уни ман этган бўлиши керак, ҳолбуки пайғамбаримиз Саллалоҳу алайҳи васаллам тасбеҳларни данак ва тошлар билан санаган саҳобаларни кўриб, бу ишдан қайтармаганлар. Ман этмаганлари эса тасбеҳ айтишни санаш тақририй суннат эканлиги маълум бўлади.
Ёшларни илм олишга ундаш, китоб ўқишга тарғиб этиш бугунги куннинг долзарб масалаларидандир
Маълумки, жаҳолат ва жоҳилликнинг давоси – бир қанча бўлиб, улардан энг асосийси – китоб ўқишдир. Дарҳақиқат, китоб ўқиш қалб чигалликларини ёзади, кўнгилга ҳузур бағишлайди, жаҳолатга барҳам беради, турли-туман васвасаларни киши онгидан қувиб чиқаради. Дунёда ҳам, охиратда ҳам инсонга илмдан кўра кўпроқ фойда келтирадиган нарса йўқ! Шунингдек, жаҳолатдан кўра зарарлироқ нарса ҳам йўқ!
Али каррамаллоҳу важҳаҳу: “Инсонларнинг энг қадри ози – илми озидир”, деганлар.
Хорижийлар фитнаси
Мусулмонларнинг тўртинчи халифаси Али ибн Абу Толиб розияллоҳу анҳу даври Аллоҳ таоло ислом миллатини турли ихтилоф ҳамда қийинчиликлар билан синашни ихтиёр этган паллага тўғри келди. Али розияллоҳу анҳу халифалик мансабида тўрт йилу етти ой давомида турдилар. Али розияллоҳу анҳу ҳижратнинг 40 йилида рамазон ойининг 16 куни эрталабки намозга масжиднинг эшигидан кираётган вақтларида Абдураҳмон ибн Малжам у кишининг қорниларига заҳарли қилич билан уради. Али розияллоҳу анҳу ўғилларига васият қилиб кейин вафот этадилар.
“Ажралиб чиққанлар” исёнчилар
Хаворижлар Али розияллоҳу анҳунинг тарофдорларидан ажралиб чиққан бўлган бир гуруҳ ҳисобланади. Улар аввалда Али розияллоҳу анҳуга ёрдам бериш учун тўпланган эдилар. Ҳазрати Али ва Муовия розияллоҳу анҳум ўрталаридаги чиқарилган ҳукм шартномасидан кейин, Али розияллоҳу анҳуни мазкур таҳким воқеасида айблаб, ундан ажралиб чиқади. Шунинг учун ҳам уларни "Хаворижлар", яъни ажралиб чиққанлар, исёнчилар деб аташади. Ушбу гуруҳ тарафдорлари Басра ва Куфа аҳолисидан ташкил топган эди.[1]
